Uluslararası karayolu taşımacılık sektörünün en iyi performansı sergilemesi gerektiği bir dönemi yaşıyoruz. Bugün sektörümüzün sunacağı avantajlar yarın; ülkemiz üretimine, istihdamına, gelen yabancı yatırımına, ihracatına ve sürdürülebilir ekonominin oluşturulmasına direkt katkı sağlayacaktır.

Ülkemizin jeopolitik önemine ve bunun getirdiği avantajlara bugüne kadar defalarca vurgu yaptık. Ancak bu avantaj net bir fırsat olarak hiçbir dönem bu kadar belirgin bir şekilde ortaya çıkmadı. Bugün işte tam da bunu yaşıyoruz. Avrupa ülkelerinin Türkiye’yi tedarik merkezi olarak kullanma, hatta en önemli tedarikçi olarak görmek istediklerini anlıyoruz. Gelen siparişler ve ülkemize gösterilen ilgi bunu gösteriyor. Ancak bunun gerçekleşmesi için mevcut sorunlardan arındırılmış bir taşımacılık ekosisteminin oluşturulması şart. Bu sistemin sağlıklı şekilde oluşturabilmesi için yurtiçinde olduğu gibi yurtdışında da çözüm aranması gerekiyor.

UND olarak Avrupa’da yaptığımız çalışmalarla Türkiye’nin nasıl fırsatlar sunabileceğini ve uluslararası ticarette sunabileceği katkılara dikkat çekerek çözüm adresi olarak da mevcut sorunların bertaraf edilmesini gösteriyoruz.

Avrupa Birliği ve Türkiye Arasında Sivil Toplum Diyaloğunun Desteklenmesi Hibe Programı (CSD-VI) desteğiyle, “Türkiye ile Avrupa Birliği Arasında Yeni Bir Karayolu Taşımacılığı İşbirliği: Beklentiler ve Olasılıklar” projesini hayata geçirdik. Avrupa Birliği ve Küresel Araştırmalar Derneği (ABKAD), Polonya Uluslararası Karayolu Taşımacıları Derneği (ZMPD) ve Brüksel merkezli Avrupa Komşuluk Konseyi (ENC) iş birliğinde 4 farklı rapor hazırlanarak mevcut durumun tespiti ve gerekli çözümlerin neler olabileceğinin analizleri yapıldı. Bu raporların çıktılarının ne kadar değerli olduğunu ilerideki günlerde daha iyi göreceğiz. Raporların sivil toplum kuruluşları arasında yapılan iş birliği ile hazırlanmasını çok önemsiyorum. Bu ortaklık, sorunların tek taraflı değil, bütün yönleriyle ele alındığını, sadece Türkiye’yi değil ekonominin ve ticaretin içindeki tüm alanlara etki ettiğini gösteriyor. Sektörümüzün yaşadığı sorunların ulusal bir sorun olmaktan çok daha öte ticaretin genel bir sorunu olduğunu sadece biz değil, Avrupa’daki sivil toplum kuruluşları da kabul ediyorlar. Hatta Avrupa Komisyonu yaptığı Etki Analizi Raporu’nda bunun Türkiye-Avrupa ticaretine olan zararını 3.5 milyar dolar olarak belirlemişti. Bu rakam 2014’ün rakamlarıydı. Artan ticareti de düşündüğümüzde zararın bundan çok daha büyük olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz.

Ticaret kendine güvenli alanlar arıyor. Pandemi ve Ukrayna krizi gösteriyor ki ticaret ürünlerinin doğu-batı akışında en güvenilir hat Türkiye’den geçiyor. Avrupa’dan Orta Doğuya, hatta Asya’ya yapılacak tüm taşımalar için Türkiye en önemli güzergâh konumuna geldi. Bunu konjonktürel bir durum olarak da görmemek gerekiyor. Bu tespiti yaptıktan sonra ortada bir duvar gibi duran, sürücü vizeleri, kotalar, geçiş belgesi problemleri gibi sorunları ortadan kaldırarak ticarete tam özgürlük vermek gerekiyor.

Avrupa’nın artık karayoluna bakış perspektifini değiştirmesinin zamanı geldi. Yeni bir karayolu taşımacılık bakış açısına ihtiyaç var. Büyük ürünlerin dev gemilerle haftalarca bir yerden başka bir yere nakledilmesinin zamanı doluyor. Üretim çeşitleniyor, ürün hareketliliği ve döngüsü hızlanıyor. Her şeyden önemlisi üretim noktaları artıyor ve bunlar için oluşturulacak tedarik ağı sayısı artarken bu ağın boyu kısalıyor. Buna cevap verebilecek yegane taşıma modu karayolu iken bu gücü kullanmamak bu bölgenin rekabet gücünü azaltmaktan başka bir işe yaramayacaktır.   

Saygı ve Sevgilerimle
Mart 2022